ΕΥΑΡΕΣΤΟΙ ΣΤΟ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

Τελώνη και Φαρισαίου_Pharisee and Publican_Притча о мытаре и фарисее_Greek Byzantine Orthodox Icon_vanesul-si-fariseulΒλέποντας την πρόνοια του Θεού, κάθε άνθρωπος αισθάνεται την πίστη του σ᾿ Εκείνον να στερεώνεται και να αυξάνεται. Διακρίνοντας πίσω απ᾿ όλα τα γεγονότα το αόρατο χέρι του Κυρίου να κυβερνά τον κόσμο, μένει ατάραχος μπροστά στις φοβερές φουρτούνες της θάλασσας του βίου. Τα άγρια κύματα, οι τρομερές θύελλες, τα μαύρα σύννεφα δεν τον τρομάζουν. Πιστεύει πως το να γίνει κανείς πολίτης της θείας πολιτείας της Εκκλησίας καθώς και οι τύχες όλων των ανθρώπων ορίζονται από τον παντοδύναμο και πάνσοφο Θεό. Αυτή η πεποίθηση τον γεμίζει ικανοποίηση και ειρήνη. Στο αδύναμο πλάσμα, τον άνθρωπο, ταιριάζουν η ταπεινή υποταγή και η ευλαβική αποδοχή των κρίσεων του δυνατού Πλάστη. Μακάρι πάντοτε στη ζωή του να ακολουθεί την πορεία που Εκείνος έχει χαράξει και να εκπληρώνει τους σκοπούς που Εκείνος έχει καθορίσει! Για όλα, δόξα τω Θεώ!
Ο πιστός μαθητής του Χριστού παραδίνει την ψυχή του και την αιώνια προοπτική του στα χέρια Εκείνου, με ακλόνητη εμπιστοσύνη και αταλάντευτη ελπίδα στην αγαθότητα και τη δύναμή Του.

Ωδή ς’, Τριωδίου  Ήχος πλ. β’  Του βίου την θάλασσαν

Τους τρόπους ζηλώσωμεν, του Σωτήρος Ιησού και την αυτού ταπείνωσιν, οι ποθούντες την άληκτον της χαράς, τυχείν κατασκήνωσιν, εν τη χώρα των ζώντων αυλιζόμενοι.

Υπέδειξας Δέσποτα, τοις οικείοις Μαθηταίς υψοποιόν ταπείνωσιν, τω λεντίω ζωννύμενος την οσφύν, τους πόδας απέπλυνας, και τον τρόπον μιμείσθαι παρεσκεύασας.

Ωδή ζ’, Τριωδίου  Ήχος πλ. β’  Δροσοβόλον μεν την κάμινον

Δικαιώσεως τοις έργοις επαιρόμενος, βρόχοις κενοδοξίας δεινώς, περιεπάρη Φαρισαίος άμετρα αυχών, Τελώνης δε κούφω τω πτερώ, της ταπεινώσεως αρθείς, Θεώ προσήγγισε.

Ταπεινώσεως ως κλίμακι χρησάμενος, τρόπω Τελώνης προς ουρανών, ύψος επήρθη, της αλαζονείας δε αρθείς, κουφότητι δείλαιος σαθρά, ο Φαρισαίος καταντά, προς Άδου πέταυρον.

Τους δικαίους ενεδρεύων μεν ο δόλιος, τρόποις κενοδοξίας συλά, αμαρτωλούς δε, βρόχοις απογνώσεως δεσμεί. Αλλ’ ούν εκατέρων των κακών, οι του Τελώνου ζηλωταί, ρυσθήναι σπεύσωμεν.

Ωδή θ’, Τριωδίου  Ήχος πλ. β’ Θεόν ανθρώποις ιδείν

Οδόν υψώσεως την ταπείνωσιν, παρά Χριστού λαβόντες, σωτηρίας υπόδειγμα, του Τελώνου τον τρόπον ζηλώσωμεν, τύφον υπεροψίας, πόρρω βαλλόμενοι, γνώμη ταπεινόφρονι Θεόν εξιλεούμενοι.